1. Εθελοντική και ανοικτή συμμετοχή: Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις είναι εθελοντικές οργανώσεις, ανοικτές σε όλα τα πρόσωπα, τα οποία είναι ικανά να χρησιμοποιήσουν τις υπηρεσίες τους και να αποδεχτούν µε προθυμία τις ευθύνες του μέλους χωρίς εθνικές, κοινωνικές, φυλετικές, πολιτικές ή θρησκευτικές διακρίσεις.
2. Δημοκρατικός έλεγχος: Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις είναι δημοκρατικές οργανώσεις οι οποίες ελέγχονται από τα μέλη τους, τα οποία συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση της πολιτικής και στη λήψη των αποφάσεων. Οι άνδρες και οι γυναίκες που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως αιρετοί εκπρόσωποι είναι υπόλογοι στα µέλη. Πρωτίστως τα µέλη των συνεταιριστικών επιχειρήσεων έχουν ίσα εκλογικά δικαιώματα (ένα μέλος, μία ψήφος). Οι ανωτέρου βαθμού συνεταιριστικές επιχειρήσεις είναι οργανωμένες επίσης με δημοκρατικό τρόπο.
3. Οικονομική συμμετοχή των µελών: Τα µέλη συμμετέχουν ισότιμα στο κεφάλαιο της συνεταιριστικής τους επιχείρησης και το ελέγχουν µε δημοκρατικές μεθόδους. Ένα μέρος από το κεφάλαιο αυτό αποτελεί συνήθως την κοινή περιουσία της συνεταιριστικής επιχείρησης. Τα µέλη συνήθως λαμβάνουν περιορισμένη αποζημίωση για το κεφάλαιο το οποίο καταβάλλουν ως προϋπόθεση της συμμετοχής τους. Τα µέλη διαθέτουν τα πλεονάσματα για όλους ή για οποιονδήποτε από τους ακόλουθους σκοπούς: α) για ανάπτυξη της συνεταιριστικής επιχείρησης τους, πιθανόν µε τη δημιουργία αποθεματικών, μέρος των οποίων τουλάχιστον θα πρέπει να είναι αδιανέμητο. β) ως όφελος στα µέλη, ανάλογα µε τις συναλλαγές που είχαν µε τη συνεταιριστική επιχείρηση και γ) για την πραγματοποίηση άλλων δραστηριοτήτων που εγκρίνονται από τα μέλη.
4. Αυτονομία και ανεξαρτησία: Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις είναι αυτόνομες οργανώσεις αυτοβοήθειας, ελεγχόμενες από τα μέλη τους. Εάν θα συνάψουν συμφωνίες µε άλλους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων και των κυβερνήσεων, ή εάν θα εξασφαλίσουν κεφάλαια από εξωτερικές πηγές θα πρέπει να το πράττουν µε όρους οι οποίοι διασφαλίζουν το δημοκρατικό έλεγχο που ασκείται από τα µέλη και διατηρούν την αυτονομία της συνεταιριστικής επιχείρησης.
5. Εκπαίδευση, κατάρτιση και πληροφόρηση: Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις εξασφαλίζουν εκπαίδευση και κατάρτιση για τα μέλη, τους αιρετούς εκπροσώπους, τους διευθυντές και τους υπαλλήλους τους έτσι ώστε να μπορούν να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην ανάπτυξη των συνεταιριστικών επιχειρήσεων τους. Ενημερώνουν το κοινό, ειδικότερα τη νέα γενιά και τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης, για τη φύση του συνεργατισμού και τα οφέλη που προσφέρει.
6. Συνεργασία μεταξύ συνεταιρισμών: Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις εξυπηρετούν περισσότερο αποτελεσματικά τα µέλη τους και ενδυναμώνουν το συνεταιριστικό κίνημα συνεργαζόμενες μεταξύ τους σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο.
7. Μέριμνα για την κοινότητα: Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις εργάζονται για τη βιώσιμη ανάπτυξη των κοινοτήτων τους εφαρμόζοντας την πολιτική που αποφασίζεται από τα µέλη τους. Οι βασικότεροι άξονες της συνεταιριστικής κοινωνικής πολιτικής, µε την ευρύτερη έννοια του όρου, είναι η αύξηση του εθνικού προϊόντος, η αναδιανομή του εισοδήματος και του πλούτου, η περιφερειακή ανάπτυξη και η προώθηση προγραμμάτων κοινωνικού χαρακτήρα.
Παγκόσμιο συνέδριο συνεταιριστικών οργανώσεων, Μάντσεστερ 1995